Ακολουθεί η θερμομόνωση και υγρομόνωση της ταράτσας. Η θερμομόνωση είναι πολύ σημαντική για ένα κτίριο καθώς υπάρχουν μεγάλες απώλειες από την οροφή ενός κτιρίου, με αποτέλεσμα το κόστος θέρμανσης και δροσισμού να είναι αυξημένο. Επιπροσθέτως, η έλλειψη θερμομόνωσης είναι η κύρια αιτία για διάφορες φθορές στην οροφή (π.χ. κηλίδες υγρασίας και μούχλας).

Η θερμομόνωση της ταράτσας γίνεται με δύο δημοφιλείς τρόπους, ήτοι τη συμβατική μόνωση και την ανεστραμμένη μόνωση. Στην πρωτη τεχνική (συμβατική μόνωση), πρώτα πραγματοποιείται η θερμομόνωση και έπειτα ακολουθεί η στεγανοποίηση. Η θερμομονωτική στρώση βρίσκεται κάτωθεν της στεγανοποιητικής. Η στεγανωτική στρώση λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας της θερμομόνωσης από τα όμβρια ύδατα. Στην περίπτωση αυτή τοποθετούνται οι θερμομονωτικές πλάκες, ανάλογα με τις εκάστοτε συνθήκες και τις προτιμήσεις του ενδιαφερόμενου.

Μετά από τις θερμομονωτικές πλάκες διαστρώνεται μπετόν ανάλογα με την στατική επάρκεια του κτιρίου και τη χρήση της ταράτσας ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες ρύσεις προκειμένου να μπορούν να απομακρύνονται τα βρόχινα νερά προς τις υδροροές. Τέλος, εφαρμόζεται η στεγανωτική στρώση από πάνω με επαλειφόμενο ελαστομερές πολυουρεθανικό στεγανωτικό ή επικολλάται ασφαλτόπανο το οποίο δεν δημιουργεί βατή επιφάνεια. Για τον λόγο αυτό μπορεί να επικαλυφθεί με πλάκες ή να μείνει εκτεθειμένο με την προϋπόθεση της μη συχνής χρήσης του.

Στην δεύτερη τεχνική (ανεστραμμένη μόνωση) γίνεται ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή εφαρμόζεται η στεγανοποίηση εκ των προτέρων και από πάνω τοποθετείται η θερμομόνωση. Λόγω της πιθανής φθοράς του θερμομονωτικού υλικού από την έκθεση του στα καιρικά φαινόμενα και την υγρασία, η χρήση του κατάλληλου θερμομονωτικού υλικού είναι απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να διασφαλίζεται η κατά το δυνατόν μέγιστη διάρκεια ζωής του.